پژوهشگران مدت‌هاست می‌دانند که خرس‌های قطبی بیشتر چربی‌های حیواناتی مانند فک‌ها را می‌خورند و باقی‌مانده‌ها را برای سایر شکارچیان می‌گذارند. اما اهمیت این باقی‌مانده‌ها تا پیش از این نادیده گرفته شده بود. نیکلاس پیل‌فولد، دانشمند و محقق در اتحاد حیات‌وحش باغ‌وحش سن دیه‌گو، به مدت ۱۵ سال در شمالگان مطالعه کرده و به بررسی این موضوع پرداخته است.
پیل‌فولد و همکارانش با استفاده از مشاهدات و مطالعات مختلف متوجه شدند که خرس‌های قطبی در فصل شکار، معمولاً هر سه تا پنج روز یک فوک می‌کشند و به طور متوسط در هر سال حدود هزار کیلوگرم غذا تأمین می‌کنند. اگرچه بیشتر این غذا توسط خرس‌ها مصرف می‌شود، حدود ۳۰ درصد از آن برای دیگر حیوانات به جا می‌ماند. این باقی‌مانده‌ها برای حیواناتی مثل روباه‌های قطبی، مرغان دریایی، کلاغ‌ها و حتی گاهی جغدهای برفی و گرگ‌ها بسیار مهم است. به گفته هالی گمبلین، یکی از همکاران پژوهش، این حیوانات بدون کمک خرس‌های قطبی قادر به دسترسی به چنین منابع غذایی نخواهند بود.
پیل‌فولد خود شاهد این تعاملات در طبیعت بوده است. او می‌گوید: «روباه‌ها ردپای خرس‌های قطبی را دنبال می‌کنند و منتظر می‌مانند تا خرس‌ها لاشه‌ها را ترک کنند. پرندگان هم از بالای سرشان پرواز می‌کنند و منتظر نوبت خود هستند.»
البته تغییرات اقلیمی وضعیت را تغییر داده است. گرم‌شدن قطب شمال به کاهش جمعیت خرس‌های قطبی منجر شده و در نتیجه، احتمال کاهش باقی‌مانده‌ها برای سایر حیوانات نیز وجود دارد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که در دو منطقه‌ای که جمعیت خرس‌های قطبی کاهش یافته، حدود ۳۲۳هزار کیلوگرم از لاشه‌ها از دست رفته است. همچنین، ذوب یخ‌ها ممکن است دسترسی به این منابع غذایی را برای برخی از شکارچیان سخت‌تر کند.
کاهش باقی‌مانده‌های خرس‌های قطبی می‌تواند تأثیرات زیادی بر سایر گونه‌ها داشته باشد، اما پیش‌بینی دقیق این تأثیرات دشوار است. به گفته جان آرس، کارشناس خرس‌های قطبی، این تغییرات می‌تواند بر بسیاری از گونه‌ها و اکوسیستم‌های قطب شمال تأثیر بگذارد، به خصوص در مناطقی که دسترسی به منابع غذایی دیگر دشوار است.
پژوهش در ژورنال Oikos منتشر شده است.
