اکوایران: در حالی که ویدیوهای زورگیری در معابر و ایستگاه‌های مترو تهران دست به دست می‌چرخد، مقامات شهری از لزوم شناسایی فضاهای بی‌دفاع و تقویت زیرساخت‌های نظارتی برای مقابله با موج بزه‌کاری سخن می‌گویند. پرسش اینجاست که آیا تهران می‌تواند برای بزهکاران ناامن و برای شهروندان آرام شود؟
به گزارش اکوایران،در ماه‌های اخیر، انتشار فیلم‌های متعدد از زورگیری‌های خشن در سطح شهر تهران، افکار عمومی را نگران کرده و زنگ خطر را برای مسئولان شهری و انتظامی به صدا درآورده است. اگرچه پلیس با قاطعیت بیشتری نسبت به گذشته وارد عمل شده، اما به نظر می‌رسد نبود زیرساخت‌های شهری ایمن، از جمله فضاهای تاریک، رهاشده یا بی‌دفاع، فرصتی طلایی برای مجرمان فراهم کرده است.
به نظرمی آید پارلمان محلی از عملکرد پلیس دراین حوزه رضایت دارند، اما هم‌زمان شهرداری را مسئول بخشی از چرخه ناامنی شهری می‌دانند. از بی‌توجهی به سیستم‌های نظارت تصویری گرفته تا ضعف در روشنایی معابر و بلاتکلیفی فضاهای متروکه، همه مواردی هستند که می‌توانند با مداخله مدیریت شهری به نقاط امن تبدیل شوند.
سوده نجفی، عضو هیئت رئیسه شورای شهر، بر لزوم ایجاد فضاهای شهری ایمن برای ارتقای سلامت روان شهروندان تأکید می‌کند و هشدار می‌دهد که نبود این فضاها، زمینه‌ساز بروز ناهنجاری‌هاست. از سوی دیگر، جعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورا، خواستار تداوم برخورد بی‌اغماض پلیس با زورگیران و سارقان شده و هم‌زمان به کمبود نیروهای حفاظتی در ایستگاه‌های مترو اشاره می‌کند.
در کنار این رویکرد امنیتی، احمد صادقی، عضو دیگر شورا، بر نقش کلیدی شهرداری در حذف “کلونی‌های بزه‌کارانه” از سطح شهر تأکید دارد. او می‌گوید با تبدیل فضاهای تاریک و بی‌دفاع به مکان‌های عمومی مانند بوستان‌ها یا مراکز تفریحی، می‌توان دسترسی مجرمان به پناهگاه‌های شهری را قطع کرد.
با اینکه نیروی انتظامی در دستگیری زورگیران عملکرد سریعی داشته، اما پرسش اساسی آنجاست که چرا این افراد پس از مدت کوتاهی از زندان آزاد شده و دوباره مرتکب جرم می‌شوند؟ صادقی در این‌باره خواستار اصلاح قوانین کیفری و افزایش مجازات‌های بازدارنده برای مجرمان خطرناک شده است.
در پایان، تهران همچنان در جدال میان ناامنی و امنیت است. اگرچه گام‌هایی برداشته شده، اما تا تبدیل شهر به مکانی امن برای همه شهروندان، نه فقط در روز بلکه در تاریکی شب نیز، راه درازی در پیش است؛ راهی که بدون همکاری میان نهادهای انتظامی، قضایی و مدیریت شهری، طی نخواهد شد.
