دنیای اقتصاد: خبر انتصاب حسین رضازاده به‌عنوان سرپرست نایب‌رئیسی فدراسیون وزنه‌برداری، بازتاب گسترده‌ای در جامعه ورزشی داشت. اواخر سال ۱۳۸۸، طی نامه‌ای از سوی نایب رییس خطاب به سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری، نامبرده برای خود و دو عضو تیم مدیریتی‌اش درخواست پاداش داشت و نایب رئیس هم زیر آن را امضا کرد. سرپرست چه کسی بود؟ خود آقای رضازاده!
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ رضازاده از اواخر دهه ۸۰ تا اوایل دهه ۹۰، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری بود اما دستاوردش در این نهاد از لحاظ فنی و مدیریتی، اصلا موفقیت آمیز نبود. او مدت‌ها علاوه بر این منصب، در شورای شهر تهران هم عضویت داشت و با وجود اصرار وزیر وقت ورزش مبنی بر کناره‌گیری افراد دوشغله از ریاست فدراسیون‌ها، حضور در شورای شهر را «شغل» نمی‌دانست! هرچند در نهایت مجبور به کناره‌گیری شد.
گفته می‌شود در ماجرای انتخابات کنفدراسیون آسیایی وزنه برداری در دی‌ماه ۱۳۹۳، رضازاده حاضر نشد نامه معرفی علی مرادی را برای نامزدی در کنفدراسیون ارسال کند و در نتیجه یک کرسی مهم ایران در نهادهای بین‌المللی از دست رفت. او در مصاحبه‌ای مدعی شد فدراسیون او «پاک‌ترین» نهاد در تاریخ وزنه‌برداری ایران بوده هرچند به دلیل دوپینگ‌های گسترده، سهمیه کشورمان در المپیک به دو ورزشکار در این رشته تقلیل پیدا کرد!
در سال ۱۳۹۹ حسین رضازاده به‌عنوان رئیس انجمن پاراوزنه‌برداری منصوب شد؛ اما بعد از چهار سال با حکم مدیریت جدید فدراسیون ورزش‌های جانبازان و توان‌یابان برکنار شد. او گفت این تصمیم صرفا بخاطر تغییرات مدیریتی و تمایل تیم جدید به همکاری با افراد تازه‌وارد بود اما برخی شنیده‌های غیررسمی حاکی از نارضایتی مدیران بالادستی و خروجی ضعیف فدراسیون تحت امر وی بود.//
