اکوایران: مراکز بزرگ تولیدی آسیا در ماه اکتبر عملکرد ضعیفی داشتند. نظرسنجیهای تجاری که روز دوشنبه منتشر شد نشان میدهد کاهش تقاضای آمریکا و تعرفههای وضعشده از سوی رئیسجمهور دونالد ترامپ باعث افت سفارشها در سراسر منطقه شده است.
به گزارش اکوایران- در حالی که سفر هفته گذشته ترامپ به آسیا منجر به پیشرفتهایی در مذاکرات تجاری با اقتصادهای صنعتی بزرگی چون چین و کرهجنوبی شد، صادرکنندگان همچنان نسبت به میزان تقاضای آمریکا محتاط هستند.
شاخصهای مدیران خرید بخش خصوصی (PMI) برای ماه اکتبر که روز دوشنبه منتشر شد، نشان داد فعالیت تولیدی در چین با سرعتی کمتر رشد کرده و در کرهجنوبی کاهش یافته است؛ همچنین سفارشهای صادراتی در هر دو کشور روند نزولی داشتهاند.
نظرسنجی رسمی منتشرشده در روز جمعه نیز حاکی از آن بود که فعالیت کارخانهای چین برای هفتمین ماه متوالی افت کرده است؛ نشانهای از آنکه موج صادرات پیشدستانه برای فرار از تعرفههای آمریکا کاملاً به پایان رسیده است.
شاخصهای PMI نشان میدهند که اقتصاد چین در ماه اکتبر بخشی از شتاب خود را از دست داده است؛ رشد در بخشهای تولید و ساختوساز کندتر شده است.
این را زیچون هوآنگ، اقتصاددان چین در مؤسسه کپیتال اکونومیکس میگوید و میافزاید:
ممکن است بخشی از این ضعف در کوتاهمدت جبران شود، اما هرگونه جهش صادراتی ناشی از توافق تجاری جدید آمریکا و چین احتمالاً محدود خواهد بود و موانع گستردهتری بر سر رشد اقتصادی پابرجا میمانند.
خوشبینی محتاطانه درباره پیشرفت تعرفهها
در دیداری که هفته گذشته در کرهجنوبی برگزار شد، ترامپ و رئیسجمهور چین شیجینپینگ بر سر کاهش تنشها توافق کردند از جمله تعلیق یکسالهی تعرفههای متقابل – اما این توافق تأثیر چندانی بر شکاف عمیقتر میان دو قدرت ندارد.
سیاستگذاران در پکن اکنون در پی آناند که ببینند آیا اقتصاد ۱۹ تریلیون دلاری چین در مسیر دستیابی به هدف رشد رسمی سال ۲۰۲۵ یعنی حدود ۵ درصد قرار دارد یا نه بدون آنکه نیاز به بستههای محرک مالی جدید باشد.
دادههای تجاری ماه سپتامبر نشان داد صادرات چین سریعتر از انتظار رشد کرده است، اما این افزایش عمدتاً ناشی از گسترش صادرات به بازارهای جدید بوده، چراکه صادرات به آمریکا ۲۷ درصد نسبت به سال گذشته کاهش یافته است.
بهطور مشابه، توافق تجاری سئول با ترامپ که هفته گذشته اعلام شد، تعرفههای پایینتری برای کالاهای کرهای در آمریکا به همراه داشت، اما تحلیلگران آن را صرفاً یک سازش موقتی دانستند که تنها مانع از عقبماندن چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا از رقابت جهانی میشود.
در تضاد با همتایان شمالشرقی خود، فعالیت صنعتی هند در ماه اکتبر شتاب گرفت؛ تقاضای داخلی قوی توانست اثر منفی افت صادرات را جبران کند.
در دیگر نقاط آسیا نیز شاخصهای PMI کاهش فعالیت کارخانهای در مالزی و تایوان را نشان دادند، هرچند تولید در ویتنام و اندونزی روند صعودی داشته و رشد بخش تولید در این دو کشور افزایش یافته است.
