این قابلیت جدید، تجربه تعامل با هوش مصنوعی را شخصیسازیتر و انعطافپذیرتر میکند و به کاربران امکان میدهد بین سرعت پاسخ و دقت و تحلیل عمیق، انتخاب کنند.
کاربردها
این ویژگی جدید چتجیپیتی که در حال حاضر بهصورت محدود در حال آزمایش است، میتواند کنترلی بیسابقه به کاربران بدهد تا بین سرعت و دقت پاسخها تعادل برقرار کنند و این موضوع ممکن است شیوه تعامل روزمره مردم با هوش مصنوعی مولد را دگرگون کند. بهطور سنتی، پاسخهای چتجیپیتی در یک مرحله تولید میشوند و بر اساس تنظیمات پیشفرض، بین عملکرد سریع و کارآیی محاسباتی تعادل برقرار میکند. تلاش پردازشی، یک کنترلگر بهصورت نوار لغزنده (slider) یا دکمه انتخابی (toggle) را معرفی میکند که به کاربران اجازه میدهد از مدل هوش مصنوعی بخواهند تا در مواجهه با سوالات پیچیده، استدلال عمیقتر و پردازش بیشتری انجام دهد. این تغییر به کاربران انعطافپذیری بیشتری میدهد تا متناسب با نیازشان بین سرعت و دقت، انتخاب آگاهانهتری داشته باشند.
برای مثال، کاربری ممکن است برای یک سوال ساده مانند: «پایتخت آرژانتین چیست؟» پاسخ سریع بخواهد و میزان تلاش پردازشی را پایین نگه دارد تا فورا پاسخ دریافت کند. اما در مقابل، وقتی با یک درخواست پیچیدهتر روبهرو شود، مانند: «سیاستهای مالی اقتصادهای نوظهور آسیا را مقایسه کن و تاثیر بلندمدت آنها بر پایداری بدهی را بررسی کن»، میتواند سطح «تلاش پردازشی» را افزایش دهد. در این حالت، مدل زمان و منابع محاسباتی بیشتری صرف میکند تا مسیرهای استدلالی مختلف را بررسی و ارزیابی کند؛ سپس پاسخی دقیقتر و عمیقتر ارائه دهد. آزمایشکنندگان اولیه، این ویژگی را مشابه دادن یک «مکث برای فکر کردن» به چتجیپیتی توصیف کردهاند.نتیجهی این مکث، نهتنها پاسخهای دقیقتر و جزئیات بیشتر است، بلکه در برخی موارد، دقت واقعی بالاتر و انسجام منطقی بهتری نیز مشاهده شده است.
مقایسه این ویژگی با قابلیت «I’m Feeling Lucky» در جستوجوی گوگل هم کاملا بجاست. گاهی اوقات شما فقط میخواهید سریعترین پاسخ ممکن را بگیرید و ادامه دهید. اما در مواقع دیگر، دقت و عمق تحلیل ارزش صبر کردن را دارد. مخصوصا وقتی که موضوع پیچیده یا تصمیمگیری حساس است. همانطور که در گوگل میتوانید انتخاب کنید تا مستقیم به اولین نتیجه بروید یا جستوجوی دقیقتری انجام دهید، در چتجیپیتی نیز با ویژگی «تلاش پردازشی» میتوانید میان پاسخ سریع یا پاسخ عمیق، بسته به نیاز خود انتخاب داشته باشید. این سطح از انعطافپذیری در تجربه کاربری نشاندهنده گذار به دورهای است که در آن هوش مصنوعی بیشتر شبیه یک ابزار هوشمند شخصیشده عمل میکند، نه فقط یک پاسخدهنده عمومی.
دلایل معرفی
اوپنایآی ویژگی تلاش پردازشی در چتجیپیتی را برای افزایش کنترل کاربران، بهبود کیفیت پاسخها در مسائل پیچیده، تعادل بین سرعت و دقت و تجربه کاربری قابل تنظیمتر معرفی کرده است. کاربران اکنون میتوانند خودشان تصمیم بگیرند که مدل چه مقدار زمان و منابع صرف پردازش یک درخواست کند، بسته به اینکه پاسخ چقدر باید دقیق یا سریع باشد. در پرسشهای دشوار یا تحلیلی، تنظیم «تلاش پردازشی» در سطح بالاتر باعث میشود تا مدل استدلال عمیقتری انجام دهد و پاسخهای منطقیتر و دقیقتری ارائه دهد.
پیش از این، چتجیپیتی همیشه سعی میکرد بین سرعت و دقت تعادل برقرار کند، اما این ویژگی به کاربران اجازه میدهد خودشان این تعادل را تنظیم کنند. با این ویژگی، چتجیپیتی بیشتر شبیه یک ابزار منعطف و قابل شخصیسازی عمل میکند که بسته به نیاز لحظهای کاربر، میتواند سبک پاسخدهی را تغییر دهد. در مجموع، این قابلیت بخشی از تلاش اوپنایآی برای هوشمندتر، انسانیتر و کاربرمحورتر کردن تعامل با هوش مصنوعی است.
یکی از بزرگترین انتقادها به مدلهای زبانی بزرگ هوش مصنوعی این بوده که آنها گاهی دچار توهم میشوند. به عبارت دیگر، اطلاعاتی غلط اما باورپذیر تولید میکنند. هرچند اوپنایآی سرمایهگذاری زیادی برای کاهش این خطاها انجام داده است، اما دقت پاسخها تا حد زیادی به زمینه و پاسخهای کاربران بستگی دارد. با این حال، تلاش با فراهم کردن امکان تحلیل عمیقتر در موقعیتهای پیچیده، میتواند به کاهش اشتباهات و افزایش صحت اطلاعات کمک کند.
با اعمال کنترل برمیزان عمق استدلال به کاربران، اوپنایآی عملا به این واقعیت اذعان دارد که موارد استفاده مختلف نیازمند توازنهای متفاوتی میان سرعت و دقت هستند. برای مثال، یک روزنامهنگار ممکن است بخواهد هوش مصنوعی زمان بیشتری صرف تحلیل منابع و بررسی دقیقتر برای یک گزارش تحقیقی کند. درحالیکه یک پشتیبان مشتری ممکن است سرعت پاسخگویی را بر عمق تحلیل ترجیح دهد. بهویژه هنگام رسیدگی به پرسشهای تکراری یا روزمره. تلاش پردازشی کمک میکند تا چتجیپی بیشتر با نیازهای خاص کاربران مختلف هماهنگ شود و در هر سناریو عملکرد بهینهتری داشته باشد. این رویکرد کاملا با اظهارات مکرر سم آلتمن، مدیرعامل اوپنایآی همراستا است.
او بارها تاکید کرده که آیندهی این شرکت در ساخت سیستمهای هوش مصنوعیای است که کاربران بتوانند آنها را هدایت و کنترل کنند. بهطوریکه خروجیها متناسب با ترجیحات فردی، محدودیتها، و میزان ریسکپذیری کاربران تنظیم شوند. ویژگی «تلاش پردازشی» هم گامی عملی در همین مسیر است. ایجاد یک تجربه شخصیسازیشدهتر، که به کاربران امکان میدهد تا همزمان با حفظ کنترل، از هوش مصنوعی برای نیازهای خاص خود بهرهمند شوند. البته ویژگی تلاش پردازشی بخشی از مجموعه گستردهای از آزمایشهای اوپنایآی است که هدفشان تبدیل کردن چتجیپیتی به یک سیستم خودمختارتر و قابل تطبیقتر است. تغییرات اخیر اوپنایآی شامل دستورالعملهای سفارشی، قابلیتهای حافظه و ورودیهای چندرسانهای است که به کاربران اجازه میدهند تا کنترل بیشتری روی نحوه عملکرد هوش مصنوعی داشته باشند.
چالشها
با وجود مزایا، افزایش تلاش پردازشی هزینههایی به همراه دارد. استفاده بیشتر از منابع محاسباتی باعث افزایش زمان پاسخدهی و مصرف انرژی میشود که ممکن است برخی کاربران را ناراضی کند. همچنین برخی محققان هشدار دادهاند که «تلاش پردازشی» بیشتر همیشه به معنای پاسخ بهتر نیست؛ زیرا مدلها هنوز تحت تاثیر سوگیری دادهها و محدودیتهای آموزشی قرار دارند. بنابراین باید به کاربران اطلاع داده شود که افزایش تلاش پردازشی تضمینی برای صحت مطلق پاسخها نیست. شرکت اوپنایآی هنوز تاریخ رسمی برای عرضه عمومی «تلاش پردازشی» را اعلام نکرده، اما انتظار میرود این قابلیت در طول سال ۲۰۲۵ بر اساس بازخوردهای کاربران بهبود یابد.
اطلاعات بیشتر احتمالا در رویداد سالانه توسعهدهندگان اوپنایآی ارائه خواهد شد. اگر این ویژگی به طور گسترده عرضه شود، میتواند یکی از مهمترین بهروزرسانیهای چتجیپیتی از ابتدا تاکنون باشد و امکان انتخاب نه تنها محتوای پاسخ بلکه عمق تحلیل پیش از پاسخدهی را به کاربران بدهد. البته این ویژگی باید با دقت و توضیحات کافی ارائه شود تا کاربران به اشتباه تصور نکنند که بالاتر بودن تلاش پردازشی هوش مصنوعی به معنای تضمین صحت مطلق است.
آگاهیبخشی به کاربران در مورد محدودیتها و نحوه استفاده مناسب، بخش مهمی از موفقیت این قابلیت خواهد بود.