بدرود اسطوره!
دنیای اقتصاد: امامعلی حبیبی درگذشت. این یک خبر ساده نیست؛ روایت آسمانی شدن بخش مهمی از تاریخ ورزش ایران است. حبیبی که در ۹۴ سالگی چهره در نقاب خاک کشید، یکی از ممتازترین کشتی‌گیران تاریخ کشور بود که ۳ مدال طلای آزاد در مسابقات جهانی داشت.
با این همه، عمده شهرت اولین دارنده لقب «ببر مازندران» به مدال طلایی مربوط می‌شد که او در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به دست آورد و به نخستین طلایی ورزش ایران در این آوردگاه تبدیل شد. حبیبی این مدال ارزشمند و تاریخ‌ساز طلا را در وزن 76 کیلوگرم و در مصاف با بهترین‌های جهان به دست آورد. امامعلی حبیبی نه تنها قهرمان بود، بلکه یک نابغه فنی نیز محسوب می‌شد. او فنونی را با قدرت و سرعت اجرا می‌کرد که تماشاگران و کارشناسان حیرت‌زده می‌شدند. دو فن مشهور «یک دست و یک پا» و «سر و ته یکی» به امضای این اسطوره تبدیل شد و فن دوم حتی در جهان به نام «فن حبیبی» به ثبت رسید.
همین ویژگی باعث شد که او به عنوان یکی از سریع‌ترین و فنی‌ترین کشتی‌گیران تاریخ شناخته شود. از قضا بعد از درگذشت آقای حبیبی، قطعه فیلم کوتاهی از او در فضای مجازی وایرال شد که در آن می‌گفت: «از من می‌پرسند چرا فنون خودت را به جوانان آموزش نمی‌دهی؟ خب متاسفانه از من چنین کاری را نخواستند.» در نهایت هم ستاره‌ای که روز پنجم خرداد 1310 در خانواده‌ای کشاورز در بابل دیده به جهان گشوده بود، دوم شهریور چشم از جهان خاکی بست و به ابدیت پیوست. روحش آرام.
