واقعا نوش جانشان؟

 البته که او فرد محترمی است و همین ادب و احترام هم کشش و جاذبه ایجاد می‌کند. با این حال به نظر می‌رسد یکی از ترفندهای جباری برای نزدیک شدن به بازیکنان و وا داشتن آنها به کوشش بیشتر، تعریف و تمجید از آنهاست. مشهورترین نمونه از این دست به ستایش‌های اخیر جباری از آرش رضاوند مربوط می‌شد؛ هافبکی که این سال‌ها همیشه تحت فشار هواداران بوده است. سرمربی موقت استقلال اما به‌شدت از کیفیت و تعصب او تعریف کرد که بازخوردهای مثبتی هم برایش داشت. حالا هم به نظر می‌رسد جباری در ادامه همان مسیر گام برمی‌دارد؛ طوری که در نشست خبری پیش از مسابقه تیمش با چادرملو، در مورد دستمزد بالای فوتبالیست‌ها گفته: «من در این مورد حامی بازیکنان هستم. هر چقدر می‌گیرند حق‌شان است و نوش جان‌شان.»

خب البته شنیدن این حرف‌ها از زبان کسی که خودش هم زمانی فوتبالیست بوده، دستمزدهای بالا گرفته و همین حالا هم با شرایط مشابه مربی شده، چندان عجیب نیست. با این حال و با وجود احترام و علاقه به جباری، واقعا پذیرفتن اینکه ارقام نجومی پرداخت شده به تمام بازیکنان ایرانی حق آنهاست، ساده به نظر نمی‌رسد. ما هم می‌دانیم که همه جای دنیا فوتبالیست‌ها درآمد بالایی دارند، اما این موضوع حتما باید تابع بازار آزاد عرضه و تقاضا باشد. پرسش اینجاست که اگر همه باشگاه‌های ما به معنای واقعی کلمه خصوصی بودند، نه از پول‌های دولتی و بادآورده که از جیب‌شان هزینه می‌کردند و در پایان هر فصل موظف به ارائه تراز مثبت مالی می‌شدند، آیا واقعا باز هم کف دستمزد بعضی بازیکنان متوسط ایرانی به ۳۰ یا ۴۰ میلیارد می‌رسید؟ بعضی‌ها را هم که حتما می‌دانید بالای صد میلیارد می‌گیرند که در همین وضعیت ارزی هم بیش از یک میلیون دلار می‌شود. آیا همه این بازیکنان می‌توانند در کشورهای همسایه پیشنهادهای میلیون دلاری یا حتی ۷۰۰ و ۸۰۰ هزار دلاری داشته باشند؟ پس چرا باید از باشگاه‌های ایرانی چنین دستمزدی بطلبند و تازه سرمربی‌شان هم بگوید بله، حق‌شان است؟!

سوال دیگر اینکه دستاورد این بازیکنان برای فوتبال ایران چه بوده جز ناکامی و حذف از همه جا؟ بله؛ می‌شود به پول‌های درشتی اشاره کرد که بعضی باشگاه‌های عربی به تعدادی از بازیکنان بزرگ دنیا می‌دهند، اما اول اینکه این پول به بزرگ‌ترین و سرشناس‌ترین ستاره‌های جهان پرداخت می‌شود که اغلب کارآیی خوبی هم دارند، دوم اینکه موضوع اساسا جنبه ورزشی صرف ندارد و سوم اینکه خود این ستاره‌ها با معطوف کردن اسپانسرها و هواداران به لیگ این کشورها، بخشی از دستمزد دریافتی را جبران می‌کنند. منصفانه بگویید کدام یک از این شرایط شامل حال فلان بازیکن غیرملی‌پوش ایرانی می‌شود که به تماس‌های زیر ۵۰ میلیارد اصلا جواب نمی‌دهد؟!