هیچی به هیچی!

 پرسپولیس امروز آخرین بازی فصلش را برابر هوادار انجام می‌دهد و چنان که گفتیم اصلا غیرمنتظره نبود که سلمانی در این مسابقه هم از فهرست خارج شود. هرچند این‌بار بهانه آبرومندانه «سرماخوردگی» را به عنوان عامل غیبت او بر شمرده‌اند، اما پرواضح است که اگر سلمانی قبراق و سرحال بود هم اسماعیل کارتال به او بازی نمی‌داد. حتی در دوران اوج مصدومیت‌ها و غیبت شمار زیادی از بازیکنان پرسپولیس هم این بازیکن به دلیل مسائل فنی فرصت حضور در میدان را پیدا نمی‌کرد، چه برسد به حالا که به هر حال تیم از آن بحران عبور کرده است.

مشکل از خودش بود

به‌طور کلی این حجم از سقوط و نزول فنی یک بازیکن باورکردنی نیست. چطور ممکن است فوتبالیست مستعدی که هر بار نیمکت‌نشینی او در مسابقات ابتدایی فصل منجر به یک جنجال بزرگ می‌شد و اصلا کار تا جایی پیش رفت که همین داستان به یکی از دلایل برکناری خوان کارلوس گاریدو تبدیل شد، حالا این‌طور تبدیل به یک بازیکن مازاد و غیرقابل محاسبه شود؟ روشن است که اشکال به خود سلمانی برمی‌گردد؛ به انگیزه‌های کم و تلاش و کوشش پایین او. نمی‌شود همه مربیان در مورد یک بازیکن اشتباه کنند. پرسپولیس در این فصل سه سرمربی مختلف عوض کرد و هیچ‌کدام از آنها به سلمانی اعتماد نکردند. این داستان در سپاهان هم وجود داشت و یکی از معدود نقاط اشتراک محرم نویدکیا و ژوزه مورایس به ناامیدی تدریجی از یاسین مربوط می‌شد. 

توجه داشته باشید که نویدکیا تا حدی به سلمانی علاقه و اعتقاد داشته که در دوران حضور دراگان اسکوچیچ در تیم ملی، حتی تا تهران آمده و با مرد کروات ملاقات کرده تا یاسین را دعوت کند، اما در نهایت خودش در اصفهان به این نتیجه رسید که سلمانی حتی در فهرست سپاهان هم قرار نگیرد. ببینید که یک بازیکن چقدر می‌تواند با خودش «بد» تا کند. شرایط فعلی سلمانی که تازه ۲۳ سال دارد، می‌تواند یک عبرت برای سایر فوتبالیست‌ها باشد؛ اینکه صرف استعداد کافی نیست و اگر تلاش و پشتکار نداشته باشی، خیلی زود از چشم خواهی افتاد، حتی اگر زمانی یک ورزشگاه پر از جمعیت نام تو را صدا می‌زد و رسانه‌ها و فضای مجازی بر سرت دعوا می‌کردند.

دو نکته جالب

این اواخر اما داستان یاسین سلمانی از دو بابت در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفت. اولی، نکته جالبی بود که یکی از رسانه‌ها در مورد این بازیکن کشف کرد؛ اینکه او امسال کمتر از سادیو مانه در ورزشگاه آزادی بازی کرده! هافبک پرسپولیس این فصل مجموعا ۲۴ دقیقه در ورزشگاه آزادی به میدان رفته، در حالی که مانه در بازی حذفی با استقلال ۸۳ دقیقه در آزادی بازی کرده و در مسابقه این تیم با پرسپولیس هم چون آنها نیاز فنی نداشتند، روی نیمکت نشست، وگرنه این آمار می‌توانست بیشتر هم بشود! نکته دوم هم تصویری بود که بعضی کاربران فضای مجازی از مقایسه عضلات ساق پای سلمانی و دانیال اسماعیلی‌فرد منتشر کردند که به وضوح نشان می‌داد چرا یاسین به نیمکت چسبیده! کار، کار، کار؛ راه نجاتی جز این نیست.