پژوهشی تازه نشان می‌دهد که هر گفتگو با مدل GPT-3، حتی برای نوشتن یک پیام کوتاه یا ایمیل حدوداً ۱۰۰کلمه‌ای، حدود ۵۰۰ میلی‌لیتر آب تقریباً یک بطری آب کوچک مصرف می‌کند.
به گزارش اکوایران، هوش مصنوعی چقدر تشنه است؟ هر بار که با هوش مصنوعی وارد گفتگو می‌شوید، هر چند هم که کوتاه باشد، میزان چشمگیری آب برای این همین گفتگوی کوتاه مصرف خواهد شد.
پژوهشی تازه نشان می‌دهد که هر گفتگو با مدل GPT-3، حتی برای نوشتن یک پیام کوتاه یا ایمیل حدوداً ۱۰۰کلمه‌ای، حدود ۵۰۰ میلی‌لیتر آب تقریباً یک بطری آب کوچک مصرف می‌کند.
خبرگزاری ایلنا در گزارشی با اشاره به این پژوهش نوشته است که این میزان مصرف آب مورد استفاده برای خنک‌سازی سرورهای دیتاسنتر و آب مصرفی در نیروگاه‌ها برای تولید برق است. بر اساس اطلاعات به دست آمده از این پژوهش، این مصرف در مکان‌های مختلف می‌تواند به‌طرز چشمگیری متفاوت باشد؛ مثلاً یک دیتاسنتر در مناطق خنک و مرطوب مانند ایرلند می‌تواند بدون مصرف آب زیاد کار کند، اما در مناطق خشک مثل آریزونا مصرف آب بالا می‌رود.
البته برخی تحلیل‌ها نشان می‌دهند که مراکز داده مدرن از سیستم‌های خنک‌کننده بسته، بازیافت یا بدون نیاز به آب استفاده می‌کنند، و شرکت‌هایی مثل AWS، Google و Microsoft مصرف آب را به طرز قابل توجهی کاهش داده‌اند.
یک گزارش دانشگاهی پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۷، تقاضای آب مرتبط با عملیات هوش مصنوعی ممکن است بین ۴.۲ تا ۶.۶ میلیارد متر مکعب در سال باشد که حجم بسیار عظیمی است.
چرا این موضوع اهمیت دارد؟
با گسترش کاربرد هوش مصنوعی و افزایش تعداد درخواست‌ها از این فناوری، مصرف آب هم رشد می‌کند. در مناطقی که با کمبود آب روبه‌رو هستند، این مسئله می‌تواند به بحران زیست‌محیطی منجر شود. در همین راستا برخی شرکت‌ها در حال حرکت به سمت سیستم‌های خنک‌کننده نوآورانه‌ای هستند که مصرف آب را به حداقل می‌رسانند یا حتی آن را حذف می‌کنند.
استفاده از هوش مصنوعی مثل چت‌بات‌ها، تنها پیام‌های متنی خلق می‌کند اما در پشت صحنه، منابع طبیعی صرف می‌شود. از انرژی گرفته تا آب، مایه حیات انسان در کره زمین. در نتیجه درک واقعی تأثیرات زیست‌محیطی هوش مصنوعی، به تصمیمات آگاهانه‌تر کمک می‌کند و در جهت حفظ منابع طبیعی ضروری است.
