اکوایران: اگر بتوان بازگشت سریع تحریم‌ها را به تعویق انداخت، تحرکات دیپلماتیک اخیر باید بازخوردهای ملموس داشته باشد.
به گزارش اکوایران، روز جمعه، سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با وزرای امور خارجه سه کشور اروپایی (موسوم به تروئیکای اروپا) و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به صورت تلفنی گفت‌وگو کرده و در خصوص سازوکار موسوم به اسنپ بک به رایزنی پرداختند.
در پی این تماس، علی واعظ، تحلیل‌گر مسائل بین‌المللی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
تا همین موقع هفته آینده، سه کشور اروپا بریتانیا، فرانسه و آلمان به بهانه عدم پایبندی جمهوری اسلامی ایران به برجام، در مورد فعال کردن مکانیسم «بازگشت تحریم‌ها»ی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد تصمیم خواهند گرفت.
مثل همیشه، مانورهای لحظه آخری در جریان است.
انقضای قطعنامه ۲۲۳۱ در ۱۸ اکتبر (روز غروب) به این معنی است که روند ۳۰ روزه برای بازگرداندن تحریم‌های پیش از برجام به سرعت در حال انجام است – و ترجیح سه کشور اروپایی این است که این کار قبل از این‌که روسیه در آن ماه به شورای امنیت سازمان ملل متحد مراجعه کند، انجام شود. بنابراین، پایان ماه اوت برای فعال کردن مکانیسم ماشه زمان مناسبی برای آنها است.
ادعای سه کشور اروپایی (تروئیکای اروپا) به این خلاصه می‌شود: ایران به برجام پایبند نیست. ما به عنوان اعضای برجام، موضع روشنی داریم. ما هر کاری که از دستمان بر می‌آمد برای نجات این توافق انجام داده‌ایم و تمام راه‌های دیپلماتیک را طی کرده‌ایم.
طرح کنونی اروپا شامل پیشنهاد تمدید قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل می‌شود که در صورت موافقت ایران با سه مسئله، مکانیسم ماشه را زنده اما غیرفعال نگه می‌دارد:
الف. از سرگیری مذاکرات با ایالات متحده
ب. پس از تعلیق همکاری‌ها از سوی ایران [به واسطه حملات آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای]، به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه دسترسی داده شود.
پ. وضعیت ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده با غنای بالا مشخص شود.
استدلال‌های مخالف ایران – که تا حدودی از سوی روسیه و چین نیز ترویج می‌شود – تا حدودی سیاسی و تا حدودی رویه‌ای است.
جنبه سیاسی به این موضوع خلاصه می‌شود که سه کشور اروپایی در اجرای برجام کوتاهی کرده‌اند یا به طور فعال آن را تضعیف کرده‌اند. به این ترتیب، آنها نمی‌توانند ادعا کنند که عضو توافق هستند.
رویه حقوقی که به ویژه روس‌ها به آن تکیه می‌کنند، شامل این استدلال است که سه کشور اروپایی مراحل حل اختلاف مندرج در برجام/۲۲۳۱ را طی نکرده‌اند و بنابراین نمی‌توانند به شورای امنیت سازمان ملل متحد مراجعه کنند.
اگر بتوان بازگشت سریع تحریم‌ها، که در حال حاضر بیشتر یک احتمال به نظر می‌رسد تا یک امکان، را به تعویق انداخت، تماس تلفنی امروز سه کشور اروپایی/اتحادیه اروپا/جمهوری اسلامی ایران، جلسات موازی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین، و جلسه آتی سه کشور اروپایی/جمهوری اسلامی ایران که اکنون برای هفته آینده تأیید شده است، به برخی بازخوردهای ملموس نیاز خواهد داشت.
