اکوایران: در حالیکه دولت ترامپ تلاش دارد صنعت ساخت تراشه در خاک آمریکا را تقویت کند، اقدامات دولت او برای نجات شرکت تراشه‌سازی اینتل که زمانی از برترین شرکت‌های آمریکایی در سطح جهان بود، می‌تواند نتایج مورد انتظار را نداشته باشد. برای احیای صنعت تراشه در آمریکا، دولت این کشور باید با حذف موانع، شرکت‌های جهانی را به ساخت کارخانه در خاک ایالات متحده ترغیب کند.
به گزارش اکوایران، اینتل قدرتمند تا چه اندازه سقوط کرده است. این تولیدکننده تراشه آمریکایی در نیم قرن پیش، نمونه‌ای موفق از فناوری پیشرفته بود و بر بازار تراشه‌های رایانه‌های شخصی سلطه پیدا کرد و در سال ۲۰۰۰ برای مدت کوتاهی به دومین شرکت ارزشمند جهان تبدیل شد.
به نوشته اکونومیست، با این حال، اینتل در این روزها با ارزش بازار ۱۰۰ میلیارد دلاری، حتی پانزدهمین شرکت ارزشمند ساخت تراشه در جهان هم نیست و عملا هیچ‌کدام از تراشه‌های پیشرفته مورد استفاده در حوزه هوش مصنوعی را تأمین نمی‌کند.
تراشه‌ها بیش از همیشه به کلید قدرت در قرن بیست و یکم تبدیل شده‌اند. آن‌ها به‌طور فزاینده‌ای برای دفاع حیاتی هستند و در رقابت هوش مصنوعی میان آمریکا و چین، می‌توانند تفاوت بین پیروزی و شکست را مشخص کنند. حتی طرفداران تجارت آزاد نیز اهمیت استراتژیک نیمه‌رساناها را می‌دانند و نگران وابستگی جهان به تراشه‌های پیشرفته در شرکت TSMC تایوان هستند چراکه این جزیره با تهدید تهاجم چین روبه‌رو است. تولید تراشه یک تخصص فوق‌العاده بالا است و فرآیندی پیچیده به حساب می‌آید که نیازمند جهانی شدن است. در چنین شرایطی، مداخله در بازارها می‌تواند با شکست مواجه شود، همانطور که اینتل به وضوح این موضوع را نشان می‌دهد.
غرور باعث شد که این شرکت هم از گوشی‌های هوشمند و هم از موج هوش مصنوعی دور بماند. قانون CHIPS جو بایدن که با هدف افزایش تولید تراشه در خاک آمریکا تدوین شده بود، به اینتل قول ۸ میلیارد دلار کمک مالی و تا ۱۲ میلیارد دلار وام را داد. اما این شرکت در حال دست و پا زدن است. اینتل به شدت بدهکار است و به‌سختی پول کافی برای سرپا نگه داشتن خود دارد.
سرمایه مورد نیاز برای نجات این شرکت همچنان در حال افزایش است. طبق یک تخمین، اینتل برای موفقیت در ساخت تراشه‌های پیشرفته، باید در چند سال آینده بیش از ۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند. حتی اگر دولت آمریکا این مقدار را در این شرکت سرمایه‌گذاری کند، هیچ تضمینی برای موفقیت نخواهد داشت. گفته می‌شود که اینتل با تازه‌ترین فرآیند تولید خود دست‌وپنجه نرم می‌کند و فروش آن در حال کاهش است و وضعیت ممکن است وخیم‌تر شود.
رویکرد دولت بایدن در قبال اینتل با شکست مواجه شد، اما دونالد ترامپ می‌تواند اوضاع را بدتر کند. او تهدید به وضع تعرفه بر واردات تراشه کرده است و ممکن است سعی کند شرکت‌هایی مانند انویدیا را وادار به استفاده از اینتل برای ساخت تراشه برای خود کند. این اقدامات ممکن است برای اینتل زمان بخرد، اما به ضرر خود آمریکا خواهد بود.
آمریکا چه کاری باید انجام دهد؟ یک درس این است که مردم آمریکا را به حفظ اینتل امیدوار نکند. این شرکت می‌تواند کسب‌وکار کارخانه‌های خود را به یک سرمایه‌گذار ثروتمند مانند سافت‌بنک بفروشد. اینتل حتی در آن زمان هم ممکن است نتواند با TSMC رقابت کند. خرید سهام اینتل فقط مسائل را پیچیده‌تر می‌کند.
این به درس دوم منجر می‌شود: نگاهی فراتر از اینتل و حل مشکلات سایر تراشه‌سازان. TSMC به‌دنبال گسترش فعالیت‌های خود است. این شرکت در تایوان با کمبود زمین برای کارخانه‌های بزرگ مواجه است و نیروی کار آن در حال پیر شدن است. این شرکت پیش‌تر متعهد شده است که ۱۶۵ میلیارد دلار برای آوردن تراشه‌سازی به آمریکا سرمایه‌گذاری کند. سامسونگ، یک تراشه‌ساز کره جنوبی که موفقیت بیشتری نسبت به اینتل دارد، در حال راه‌اندازی کارخانه‌ای در تگزاس است، اما پیشرفت آهسته بوده است. سامسونگ و TSMC هر دو با کمبود کارگران ماهر و تأخیر در دریافت مجوزها مواجه هستند.
درس آخر این است که حتی اگر تولید تراشه داخلی، آمریکا را مقاوم‌تر کند، این کشور نمی‌تواند خود را از بقیه جهان جدا کند. یک دلیل این است که زنجیره تأمین تراشه، بسیار تخصصی است و ورودی‌های کلیدی از سراسر جهان، از جمله دستگاه‌های لیتوگرافی فرابنفش از هلند و ابزارهای تولید تراشه از ژاپن وارد می‌شوند. دلیل دیگر این است که تایوان و امنیت آن همچنان حیاتی خواهد بود. حتی تا پایان این دهه، یعنی زمانی که قرار است سومین کارخانه TSMC در آمریکا تولید تراشه‌های ۲ نانومتری را آغاز کند، احتمالا دو-سوم این نیمه‌رساناها در این جزیره ساخته خواهند شد.
آقای ترامپ برای مقاوم نگه داشتن زنجیره‌های تأمین تراشه آمریکا، به یک استراتژی منسجم و سنجیده نیاز دارد. یک سیاست معقول در مورد تراشه و تسهیل قوانین مربوط به مجوزها و ایجاد برنامه‌هایی برای آموزش مهندسان، ساخت کارخانه در آمریکا را جذاب می‌کند. به جای استفاده از تعرفه‌ها به‌عنوان اهرم، دولت آمریکا باید از واردات ماشین‌آلات و افرادی که از تولید تراشه حمایت می‌کنند، استقبال کند.
صنعت تولید تراشه دهه‌ها طول کشید تا تکامل یابد. این صنعت برای عصر جهانی شدن ساخته شده است. وقتی ملی‌گرایان اقتصادی سیاست‌های خود را بر پایه خودکفایی بنا می‌کنند، خود را در معرض وظیفه‌ای بی‌جهت دشوار – اگر نگوییم غیرممکن – قرار می‌دهند.
