طلسم انگلیسی زور نداشت!

هری کین به عنوان یکی از بهترین مهاجمان یک دهه اخیر دنیا، در آستانه ۳۲ سالگی نخستین قهرمانی خود در دنیای فوتبال را به دست آورد و به همین دلیل هم بود که وقتی در کنفرانس قبل از بازی با مونشن گلادباخ از سرمربی بایرن‌مونیخ پرسیدند چه کسی جام را بالای سر می‌برد، کمپانی پاسخ داد: «مانوئل نویر کاپیتان تیم است و توماس مولر آخرین بازی‌اش را در آلیانز آرنا انجام می‌دهد ولی هری کین هم نخستین کاپ قهرمانی‌اش را به دست آورده و شاید این وظیفه به او برسد!»

هرچند در نهایت بایرن با برتری ۲برصفر برابر گلادباخ، یک جشن مبسوط گرفت و این‌بار به جای کاپیتان، مولر به پاس ۲۵ سال حضورش در تیم سپر قهرمانی را بالا برد و وداعش با هواداران را به بهترین شکل ممکن جشن گرفت.  اما در کنار مولر که با ۷۵۰ بازی، ۲۴۸ گل و ۲۷۴ پاس گل برای آخرین بار با پیراهن باواریایی‌ها در آلیانز به میدان رفت، نگاه‌ها به دیگر مهاجم تیم هم بود؛ آقای گل بوندس‌لیگا یعنی هری کین. مهاجم بریتانیایی تابستان‌ دو سال قبل در ۳۱ سالگی تیم دوران کودکی‌اش یعنی تاتنهام را پس از نزدیک به یک دهه ترک کرد تا بتواند حداقل یک جام بالای سر ببرد، اما در نخستین فصل حضورش در بایرن، اف.سی. هالیوود حتی در کسب جام همیشگی‌اش هم عاجز بود تا بسیاری ناکامی مونیخی‌ها را به طلسم کین ربط بدهند!

 کاپیتان تیم ملی انگلیس امسال نسبت به پارسال گل‌های کمتری به ثمر رساند، اما توانست با وجود کنار رفتن از لیگ قهرمانان و جام حذفی، قهرمانی در بوندس‌لیگا را تجربه کند و به همین دلیل شادی او از همه ویژه‌تر بود. یک قاب جالب‌تر دیگر از قهرمانی بایرن هم سرمربی آن بود؛ ونسان کمپانی که فصل قبل در چنین روزهایی، با برنلی به چمپیونشیپ انگلیس سقوط کرد، اما به شکل عجیبی سر از نیمکت بایرن درآورد و حالا قهرمان آلمان شده و دنیا به کامش است؛ این اگر چرخش روزگار نیست، پس چیست؟