در جدیدترین عملیات پلیس آگاهی تهران که به دستگیری تعدادی از سارقان پایتخت انجام شد تنها یک زن دستگیر شده است.
به گزارش سایت جنایی، این زن که راحله نام دارد، قربانیان خود را از بین دختربچه‌هایی که در امام‌زاده صالح می‌دید انتخاب می‌کرد تا با شگردی فریبکارانه، زیورآلات طلای آن‌ها را سرقت کند. در ادامه جزییات سرقت‌های راحله را از زبان خودش می‌خوانید:
*با چه ترفندی از دختربچه‌ها سرقت می‌کردی؟
من به حرم امام‌زاده صالح می‌رفتم و در حیاط آن، دختربچه‌هایی را که اغلب تنها بودند، زیر نظر می‌گرفتم. مادران این کودکان معمولاً مشغول زیارت در داخل حرم بودند و توجهی به فرزندانشان که در محوطه وحیاط بازی می‌کردند نداشتند. من با ظاهری مهربان و دوستانه به آن بچه‌ها نزدیک می‌شدم، با وعده دادن یک شکلات یا خوراکی وسوسه‌انگیز، اعتمادشان را جلب می‌کردم. بعد هم آن‌ها را به بهانه‌ای به گوشه‌ای خلوت می‌بردم و با استفاده از یک فندک، گوشواره، گردنبند یا دستبندهای طلای آن‌ها را با ظرافت و سرعت از آن‌ها جدا می‌کردم و به سرقت می‌بردم و بعد هم از سریع فرار می‌کردم.
*چند مورد سرقت با این روش انجام دادی؟
حدود سه یا چهار مورد سرقت انجام دادم. تازه این مسیر را شروع کرده بودم که توسط پلیس شناسایی و دستگیر شدم.
*چطور این ایده سرقت به ذهنت رسید؟
چند وقت پیش به یک مهمانی دعوت شده بودم و در آنجا مشروبات الکلی مصرف کردم. در همان مهمانی با زنی به نام کژال آشنا شدم که سابقه فعالیت‌های مجرمانه داشت. او بود که این ایده را در ذهنم کاشت. با صحبت‌های او وسوسه شدم و چند روز بعد، نقشه‌ای که در ذهنم شکل گرفته بود را با دقت طراحی و اجرا کردم.
*چه توصیه‌ای برای والدین داری تا از افتادن فرزندانشان در دام سارقان فریبکاری مثل خودت جلوگیری کنند؟
به والدین توصیه می‌کنم که همیشه مراقب فرزندانشان باشند و لحظه‌ای از آن‌ها غافل نشوند.
*چرا؟
چون یک لحظه بی‌توجهی کافی است تا کودکان معصوم و بی‌دفاع فریب افراد غریبه و مجرمی مثل من را بخورند و نه‌تنها اموالشان به سرقت برود، بلکه ممکن است آسیب‌های جدی‌تری ببینند.
*الان چه نظری در مورد جرایم خود داری؟
پشیمانم و می‌دانم خودم اشتباه بزرگی مرتکب شدم.
*آیا خودت فرزند داری؟
بله، من هم مادر هستم و پسری دارم که به بیماری سرطان مبتلاست. برای تأمین هزینه‌های سنگین شیمی‌درمانی او، تحت فشار مالی و عاطفی قرار گرفتم و به اشتباه به این راه کشیده شدم. حالا پشیمانم، اما امیدوارم تجربه‌ام هشداری باشد برای دیگران تا مراقبت بیشتری از کودکان خود کنند.
