از همان ابتدا هم مدیران استقلال در پی کاستن از مدت این محرومیت بودند و سرانجام همین اتفاق رخ داد. بر این اساس، نیمی از محرومیت ساپینتو به حال تعلیق در آمد و او کمتر از دو ماه دیگر می‌تواند روی نیمکت استقلال بازگردد. با وجود آن که به نظر می‌رسید این حکم باید مایه خرسندی و رضایت استقلالی‌ها باشد، گویا مدیران این تیم تصور دیگری دارند؛ چنان که علی تاجرنیا، سرپرست باشگاه استقلال با انتشار یک توییت، به این مساله اعتراض کرده است! تاجرنیا نوشته فدراسیون فوتبال باید اکرام را کامل می‌کرد. او اضافه کرده انتظار باشگاه، بخشش قطعی ساپینتو بود، چرا که بخشش تعلیقی مثل شمشیر روی سر این مربی در حرکت خواهد بود و کار را سخت می‌کند!
راستش نمی‌دانیم چرا مدیر استقلال تصور می‌کند کار فدراسیون «اکرام» است! تا جایی که ما می‌دانیم، چنین نهادهایی باید پاسدار قانون و انضباط باشند. حقیقت آن است ساپینتو طی یک فصلی که در استقلال حضور داشت، بارها و بارها با رفتارهای ناپسند در کنار زمین حاشیه آفرید و خیلی پیش‌تر از این حرف‌ها باید محروم می‌شد. جالب اینجاست که او بلافاصله پس از جدایی از ایران، در قبرس هدایت تیم آپوئل را بر عهده گرفت و دقیقا به خاطر ارتکاب به همین رفتارها، چهار ماه محروم شد و کل این مدت را هم روی سکو نشست. فدراسیون فوتبال قبرس گویا خیلی اهل «اکرام» نبوده و پای حکمی که داده بود ایستاد. بخش بامزه‌تر ماجرا آنجاست که سرپرست باشگاه استقلال به «تعلیق» دو ماه محرومیت اعتراض می‌کند. یعنی چه؟
یعنی دوستان مطمئن نیستند ساپینتو بتواند روی رفتار خودش مسلط شود و بهانه‌ای برای اعمال دوباره این محرومیت تعلیقی دست فدراسیون ندهد! آیا بهتر نیست به جای چانه زدن با گیرنده، کمی روی فرستنده کار کنید و از مربی خودتان بخواهید پس از بازگشت به نیمکت، رفتار بهتری داشته باشد؟
کل این ماجرا یک نکته آزاردهنده دیگر هم دارد که چپ و راست تکرار می‌شود؛ این که می‌گویند چون ساپینتو در شرایط جنگی پذیرفته به ایران بیاید، باید با او رفتار مهربانانه‌تری صورت بگیرد. در پایان همین توییت آقای تاجرنیا هم به این نکته اشاره شده: «یادمان باشد ریکاردو در زمان جنگ با ما بود.» خب دقیقا کجا بود؟
نکند مرد پرتغالی پای پدافند نشسته بود و ما خبر نداشتیم؟ این مربی بعد از تجربه کوتاه و ناموفقش در راجاکازابلانکا مراکش، مدتی خانه‌نشین شد و سپس با استفاده از موقعیت خالی شدن نیمکت استقلال، خودش را به این تیم پیشنهاد کرد. او مفت به ایران نیامده و چند صد هزار دلار دستمزد خواهد گرفت. برخلاف القائات مکرر دوستان، ساپینتو وسط جنگ هم نیامده، چون اصلا در آن زمان پروازی برقرار نبوده که او بتواند بیاید.
اگر جنگ تا امروز دنبال می‌شد، طبعا لیگی هم نداشتیم که «ریکاردوی شیردل» برای فعالیت در آن به تهران سفر کند. بعد از آتش‌بس، شرایط برای برگزاری لیگ مهیا شده و این همه مربی و بازیکن خارجی به ایران آمده‌اند؛ از دراگان اسکوچیچ تا انبوه خارجی‌های اسم و رسم‌داری که همین اواخر خود استقلال گرفت. خب فرق اینها با ساپینتو چیست؟ لابد به این دوستان هم بابت شجاعت‌شان باید امتیازات ویژه داده شود. نه؟!
