پویان مظفری، تحلیلگر بازار سرمایه، در تحلیل سیاست‌های پولی بانک مرکزی می‌گوید این نهاد از پایان سال ۱۴۰۲ با انتشار گواهی سپرده ۳۰ درصدی نرخ بهره را به‌طور جدی بالا می‌برد و پس از آن سیاست‌های متناقضی در پیش می‌گیرد.
او یادآور می‌شود بانک مرکزی در میانه سال ۱۴۰۳ با سیاستی انبساطی به تمام تقاضاهای بازار باز پاسخ می‌دهد و بازپرداخت‌ها را ۹۰ روزه می‌کند، اما در آبان یا آذر همان سال با تمدید گواهی ۲۵ درصدی، نرخ ریسک‌فری را می‌شکند و بازار درآمد ثابت تا دی‌ماه نزولی می‌شود.
به گفته مظفری، از دی‌ماه روند صعودی نرخ بهره آغاز می‌شود و تاکنون ادامه دارد، به‌طوری‌که در این مدت ۶۲ همت پول حقیقی وارد صندوق‌های درآمد ثابت شده است.
او تأکید می‌کند سیاست فعلی بانک مرکزی نه تنها انقباضی، بلکه «فوق‌انقباضی» است؛ چرا که نرخ بهره بین‌بانکی به سقف می‌رسد و بیزینس‌ها با نرخ‌های ۴۱ تا ۴۵ درصد تأمین مالی می‌شوند، در حالی که دولت منابع خود را در کریدور ۳۳ تا ۳۴ درصد جذب می‌کند.
مظفری می‌افزاید سیاستگذار می‌کوشد نرخ بهره حقیقی را صفر نگه دارد تا تورم و نرخ بهره هم‌زمان حرکت کنند، اما تردید دارد این روند تا کجا دوام بیاورد.
او می‌گوید اگرچه سیاست انبساطی می‌تواند رونق ایجاد کند، اما در شرایطی که نقدینگی سریعاً به سمت دلار و طلا می‌رود، اقتصاد در بن‌بست تصمیم‌گیری قرار دارد.
