اکوایران: نبرد واقعی در جنگ اوکراین در حال حاضر نه در آسمان کی‌یف یا دنیپرو، جایی که حملات پهپادی روسیه در روزهای اخیر به‌طور چشمگیری شدت یافته‌اند است، و نه در پیشروی کند و فرساینده ارتش روسیه در جبهه‌های خونین شرق اوکراین، جایی که این درگیری اکنون وارد سومین سال خود شده، است. نبرد تعیین‌کننده، آنجاست که دو طرف درگیر و متحدانشان در تلاش‌اند تا نظر رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ را به نفع خود جلب کنند.
به گزارش اکوایران، مطمئن باشید، نبرد واقعی در جنگ اوکراین در حال حاضر نه در آسمان کی‌یف یا دنیپرو، جایی که حملات پهپادی روسیه در روزهای اخیر به‌طور چشمگیری شدت یافته‌اند است، و نه در پیشروی کند و فرساینده ارتش روسیه در جبهه‌های خونین شرق اوکراین، جایی که این درگیری اکنون وارد سومین سال خود شده، است.
نبرد تعیین‌کننده، آنجاست که دو طرف درگیر و متحدانشان در تلاش‌اند تا نظر رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ را به نفع خود جلب کنند، شخصی که به‌نظر می‌رسد از روند تلاش‌های صلح به‌شدت خسته و بی‌اعتماد شده است. و به همین دلیل است که گفت‌وگوی تلفنی امروز او با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه ممکن است لحظه‌ای سرنوشت‌ساز باشد.
به نوشته سی‌ان‌ان، مسکو و کی‌یف هر دو تلاش می‌کنند نشان دهند که طرف مقابل مانع واقعی صلح است، به امید آنکه نظر ناپایدار ترامپ، حتی برای مدتی، به نفع آن‌ها تغییر کند. مقامات اروپایی می‌گویند پیش از تماس ترامپ با پوتین، با او صحبت خواهند کرد، چراکه نگران‌اند دیدگاه او درباره جنگ بر اساس آخرین کسی که با او صحبت می‌کند شکل بگیرد.
ماه گذشته، پس از گفت‌وگوی ترامپ با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، در مراسم خاکسپاری پاپ فرانسیس، او شدیدترین اظهارات خود را علیه پوتین مطرح کرد، رهبر روسیه را به‌خاطر حمله موشکی به کی‌یف محکوم نمود و گفت نمی‌تواند با اطمینان بگوید که پوتین واقعاً به پایان دادن به جنگ متعهد است.
تا زمانی که تماس تلفنی امروز ادامه دارد، پوتین خواهد توانست حواس رئیس‌جمهور آمریکا را در اختیار کامل خود داشته باشد و هرچه را مؤثر می‌داند به او بگوید: از وعده‌های اقتصادی گرفته تا چاپلوسی و حتی فریب.
ترامپ و پوتین ظاهراً هر دو باور دارند که فقط خودشان «اختیار و توانایی شخصی» لازم برای پایان‌دادن به این جنگ را دارند، در حالی که اروپایی‌ها و حتی خود اوکراینی‌ها، در نهایت تابع تصمیم آن‌ها خواهند بود.
گفت‌وگوهای بی‌نتیجه هفته گذشته در استانبول میان مذاکره‌کنندگان روس و اوکراینی که نخستین گفت‌وگوهای مستقیم در سال‌های اخیر بود، تنها بر احساس ترامپ مبنی بر اینکه او محور اصلی هر توافقی است، تأکید کرد. این حس باعث شد بار دیگر خودش را در روند صلح درگیر کند و مستقیماً با پوتین تماس بگیرد، حتی با وجود اینکه به‌تازگی تهدید کرده بود که کاملاً از این روند کنار خواهد رفت.
نگرانی بزرگ در اوکراین این است که ترامپ و پوتین پشت تلفن به توافقی دوجانبه برسند، ترامپ بعداً با زلنسکی تماس بگیرد، و پس از آن تلاش کنند شرایط موردنظر پوتین را، با تهدید به قطع کمک‌های نظامی و اقتصادی حیاتی آمریکا، به کی‌یف تحمیل کنند.
البته ترامپ اهرم فشار بر روسیه را نیز در اختیار دارد، اگر بخواهد از آن استفاده کند. با تلفات بالا و اقتصادی تحت فشار، کرملین به‌وضوح مایل نیست ترامپ ناراضی و را وادار به بازگرداندن یا حتی افزایش کمک‌های نظامی آمریکا به اوکراین کند.
با این حال، مشکل همچنان پابرجاست. نه روسیه و نه اوکراین حاضر نیستند به حداقل خواسته‌های طرف مقابل تن دهند یا به‌قدری کوتاه بیایند که رضایت طرف دیگر جلب شود.
این بدان معنا نیست که گفت‌وگوها، چه رودررو، چه تلفنی، بی‌فایده‌اند. حداقل می‌توانند نشان دهند که شکاف میان دو طرف تا چه اندازه عمیق است. اما ممکن است معنایش این باشد که حتی با فشار آمریکا، حتی پس از تماس مستقیم با رئیس‌جمهور ترامپ، مسکو و کی‌یف همچنان تصمیم بگیرند به جنگ ادامه دهند.
