اکوایران: هند و روسیه خواهان افزایش روابط تجاری خود هستند و می‌خواهند سطح سالانه تجارت خود را به رقم 100 میلیارد دلار برسانند. سیاست‌های واشنگتن علیه دهلی نو از اصلی‌ترین دلایل تمایل هند به ارتباط نزدیک‌تر با مسکو است؛ روندی که به مسکو ختم نمی‌شود و حتی به‌سوی دوستی با چین تمایل پیدا کرده است.
به گزارش اکوایران، هند و روسیه به‌دنبال افزایش تجارت سالانه خود تا حدود 50 درصد طی پنج سال آینده هستند تا آن را به 100 میلیارد دلار برسانند. این دو کشور همچنین خواهان کاهش تعرفه‌ها میان خود هستند، چراکه دهلی نو و مسکو افزایش تنش با واشنگتن را پیش‌بینی می‌کنند.
به نوشته بلومبرگ، سوبراهمانیام جایشانکار، وزیر امور خارجه هند، در روز چهارشنبه (29 مرداد) در سفر به مسکو اعلام کرد دو کشور باید تنگناهای تجاری را از میان ببرند و موانع غیرتعرفه‌ای را کاهش دهند تا بتوانند به این هدف دست یابند. روسیه چهارمین شریک تجاری بزرگ هند به حساب می‌آید، در حالیکه هند دومین شریک تجاری بزرگ روسیه است.
سفر جایشانکار به مسکو تازه‌ترین دور از تلاش‌های دیپلماتیک برای برقراری ارتباط بیشتر با اعضای بنیا‌ن‌گذار گروه بریکس متشکل از کشورهای در حال توسعه است که همگی با تعرفه‌های تنبیهی و تهدیدات تجاری از سوی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، روبه‌رو شده‌اند.
بازدید سه‌روزه وزیر خارجه هند از روسیه با هدف شرکت در یک گفت‌وگوی سالانه دوجانبه است که انتظار می‌رود شرایط را برای حضور ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، در هند طی ماه‌های آینده 2025 فراهم کند.
جایشانکار در مجمع تجاری هند-روسیه در مسکو بدون اشاره مستقیم به آمریکا و سیاست‌های تجاری واشنگتن اعلام کرد نااطمینانی‌های فزاینده جهانی موجب برجسته شدن دوباره اهمیت بازگشت به شرکای تجاری قابل اعتماد و باثبات شده است.
او گفت: «ما در واقع آگاه هستیم که در شرایطی با یکدیگر دیدار می‌کنیم که جهان با یک وضعیت ژئوپلیتیک پیچیده روبه‌روست. رهبران ما از نزدیک و به‌طور منظم با یکدیگر در ارتباط هستند.»
هند به‌واسطه تهدیدات تعرفه‌ای واشنگتن، به‌تدریج از آمریکا دور شده است. نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، پس از تماس با رهبر روسیه در این هفته، پوتین را یک «دوست» خواند. علاوه بر این، هند تلاش‌هایی برای تقویت روابط خود با چین انجام داده است. قرار است مودی در اواخر ماه جاری میلادی از چین بازدید کند و با شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین، دیدار داشته باشد. این نخستین سفر نخست‌وزیر هند به چین در هفت سال گذشته به حساب می‌آید.
با وجود آب شدن یخ روابط میان هند و چین، مسائل بزرگی باقی مانده‌اند، از جمله رابطه نزدیک چین با پاکستان، همسایه و رقیب هند. سخنگوی وزارت خارجه چین اعلام کرده است: «سیاست ما توسعه روابط دوستانه با هند و پاکستان است. چین امیدوار است که دهلی نو و اسلام‌آباد بتوانند یک راه‌حل مناسب پیدا کنند و مشتاق است یک نقش مثبت در این روند ایفا کند.»
ترامپ و دولت او از هند به‌دلیل خریداری نفت روسیه انتقاد کرده‌اند، چراکه واشنگتن این تجارت را به‌عنوان کمک به مسکو برای تأمین مالی جنگ خود در اوکراین در نظر می‌گیرد. ترامپ تعرفه 25 درصدی بر واردات کالاهای هندی قرار داده و تهدید کرده است این نرخ را در تاریخ 27 آگوست (5 شهریور) به 50 درصد برساند؛ سطحی که باعث می‌شود صادرات سالانه 85 میلیارد دلاری هند به آمریکا، غیررقابتی شود.
هند از حق خود برای خرید ارزان‌ترین نفت دفاع کرده و تعرفه‌ها را «غیرمعقول» خوانده است. برای هند، مزیت نفت روسیه این است که می‌تواند آن را با تخفیف خریداری کند و همین امر به دهلی نو ابزاری می‌بخشد که بتواند تورم داخلی را تحت کنترل درآورد.
جایشانکار نیز پیشنهاد کرده است هند و روسیه با قدرت با یکدیگر همکاری کنند، به متنوع‌سازی تجارت خود بپردازند، شرکت‌هایشان را به سرمایه‌گذاری‌های مشترک بیشتر ترغیب کنند و بیش از گذشته با یکدیگر دیدار داشته باشند تا به حل مشکلات بپردازند، از جمله سیستم‌های پرداخت.
افزایش انتقادات آمریکا از هند
نارندرا مودی نیز هم‌زمان با انتقاد اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری آمریکا، درباره ادامه خرید نفت روسیه توسط هند، از بهبود روابط دهلی نو با پکن استقبال کرد. نخست‌وزیر هند پیش‌تر در روز سه‌شنبه با وانگ‌یی، وزیر خارجه چین، در دهلی نو دیدار داشت. وانگ برای نخستین‌بار در سه سال اخیر از هند بازدید می‌کرد.
هند جهت‌گیری سیاست خارجی خود را پس از آنکه رئیس‌جمهوری آمریکا تهدیدات تعرفه‌ای را علیه دهلی نو مطرح کرد، به‌سوی دیگر اعضای گروه بریکس معطوف کرده است.
اسکات بسنت همچنین از وضع نشدن تعرفه ثانویه بر چین – که در مقایسه با هند، نفت بیشتری از روسیه می‌خرد – دفاع کرد و گفت هند پس از آنکه روسیه به اوکراین حمله کرد، خرید نفت از مسکو را به‌شدت افزایش داد. بسنت افزود که چین پیش از تهاجم 2022 علیه اوکراین، 13 درصد نفت خود را از روسیه وارد می‌کرد و این میزان اکنون به 16 درصد رسیده است، بنابراین چین دارای منابع مختلف برای واردات نفت است.
