حمید بعیدینژاد، سفیر سابق ایران در لندن، هشدار میدهد که استفاده از سازوکار اسنپبک علیه ایران، در شرایطی که طرف مقابل به تعهداتش پایبند نبوده، نه منطقی است و نه قابل توجیه.
به گزارش اکوایران، حمید بعیدینژاد، سفیر سابق ایران در لندن گفت: توافق برجام سه کشور اروپایی عضو دارد، بنابراین بهعنوان سه عضو باقیمانده در برجام، آنها همچنان میتوانند در روند آن، بهویژه در موضوع «اسنپبک»، نقشآفرینی کنند. از این رو، گفتوگو با آنها همچنان لازم و ضروری است.
وی در ادامه بیان کرد: برخلاف انتظاری که وجود داشت، با خروج آمریکا از برجام، این کشور مانع اصلی اجرای توافق شد و برای همه، بهویژه برای کشورهای اروپایی، مشکلاتی ایجاد کرد؛ کشورهایی که تلاش داشتند روابط اقتصادی مناسبی با ایران داشته باشند. انتظار ما این بود که بعد از روی کار آمدن آقای ترامپ—که ادعا میکرد قصد دارد درباره توافق هستهای ایران گفتوگو و توافق جدیدی حاصل شود—اروپاییها باید همراه و همگام میبودند و از روند مذاکرات حمایت میکردند. اما رفتارهایی از آنها دیدیم که برای ما چندان قابل تحلیل نبود. از همان ابتدا بهجای اتخاذ موضع حمایتی، موضعی رقابتی در پیش گرفتند.
بعیدینژاد اظهار داشت: درست است که سازوکار اسنپبک در برجام پیشبینی شده، اما در عمل خودشان هم میدانند که استفاده از آن خیلی موضوعیتی ندارد. ایران صرفاً در پاسخ به سیاستهای آمریکا ناچار شد بخشی از تعهدات برجامی خود را کاهش دهد. وگرنه، ما از ابتدا به برجام پایبند بودیم. اما همانطور که گفتم، پروژه اسنپبک اساساً برای چنین شرایطی تعریف نشده است.
سفیر سابق ایران در لندن گفت: اگر دیگر اعضا از توافق خارج شوند و ایران در پاسخ، بخشی از تعهدات خود را اجرا نکند، آنها نمیتوانند از اسنپبک علیه ما استفاده کنند. در واقع این آمریکا است که باید بهخاطر سیاستهایش مورد مؤاخذه و مجازات قرار گیرد.
وی اشاره کرد: اروپا اکنون در شرایط ویژهای قرار دارد که به نظر من، بیشتر ناشی از وضعیت ژئوپلتیک است؛ از جمله شکست سیاستهای آنها در اوکراین و ناتوانیشان در پیشبرد اهداف سیاست خارجیشان در دوره بایدن. با بازگشت ترامپ به صحنه، اروپا از مذاکرات استراتژیک مربوط به اوکراین نیز تا حدی دور مانده و امروز شاهد رفتارهای احساسی و هیجانی از آنها هستیم. امیدوارم به نقش خود واقف شوند و بهجای تداوم سیاستهای مخرب، رویکردی سازندهتر در پیش بگیرند.
در نهایت بعیدینژاد گفت: اتخاذ سیاستهای همراهانه میتواند کمک کند تا از یک بحران غیرضروری جلوگیری شود.