رونان تنها به اندازه کودکی یک ساله با ریتم‌ها مواجه شده است، اما همگام‌سازی او بی‌نظیر است
کوک توضیح می‌دهد: «رونان به هیچ‌وجه تمرینات بیش از حدی نداشته است. اگر واقع‌بینانه بگویم، میزان مواجهه رونان با ریتم از زمان حضورش در کنار ما احتمالاً بسیار کمتر از چیزی است که کودکی یک‌ساله معمولی تا آن سن شنیده است.»
رونان حالا به‌عنوان حیوان بالغی کامل، نه تنها توانایی‌اش در حفظ ضرب‌آهنگ را بهبود بخشیده، بلکه از برخی انسان‌ها نیز پیشی گرفته است. در یک مطالعه پیگیری، پژوهشگران توانایی رونان را در هماهنگی با ضرب یک طبل اسنیر با سرعت‌های ۱۱۲، ۱۲۰ و ۱۲۸ ضرب در دقیقه آزمایش کردند که دو مورد از این سرعت‌ها برای او کاملاً جدید بودند. سپس همین آزمایش‌ها روی ۱۰ دانشجوی دوره کارشناسی انجام شد و از آن‌ها خواسته شد که با حرکت ساعد خود، ضرب را حفظ کنند.
پژوهشگران در این مورد می‌نویسند: «ما عملکرد رونان را با بزرگسالان مورد آزمایش خود مقایسه کردیم و برای نخستین‌بار، ارزیابی تطبیقی دقیقی از توانایی هماهنگی ریتم بین انسان و غیرانسانی که مهارت حفظ ضرب‌آهنگ‌ها را دارد، ارائه دادیم.»
رقص و هماهنگی رونان با ریتم آهنگ.
در هیچ‌یک از آزمایش‌ها، هیچ انسانی عملکردی بهتر از رونان نداشت. فاصله زمانی ضرب‌ها، فاصله زمانی حرکتی و زاویه فازی حرکات رونان که نشان‌دهنده دقت هماهنگی او با ضرب است، در تمامی آزمایش‌ها از برخی انسان‌ها دقیق‌تر بود. حتی در سرعت‌های بالاتر، زمان‌سنجی او دقت بیشتری از خود نشان داد.
در سرعت‌های ۱۱۲، ۱۲۰ و ۱۲۸ ضرب در دقیقه، میانگین عملکرد رونان به ترتیب ۱۱۳٫۱، ۱۲۱٫۶ و ۱۲۹٫۰ ضرب در دقیقه بود. در مقابل، میانگین عملکرد انسان‌ها در همان سرعت‌ها به ترتیب ۱۱۲٫۴، ۱۱۹٫۳ و ۱۲۶٫۲ ضرب در دقیقه بود.
نتایج نشان می‌دهد که حیوانات غیرانسان در صورت داشتن انگیزه، می‌توانند آموزش ببینند تا ریتم‌ها را حفظ کرده و به‌خاطر بسپرند. بسیاری از آن‌ها احتمالاً در طبیعت دلیلی برای انجام چنین کاری ندارند، اما انجام این کار در محیط آزمایشگاهی، جایی که پاداش و تشویق دریافت می‌کنند، می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا هوش حیوانات و نحوه پردازش اطلاعات توسط آن‌ها، به‌ویژه در دوران بلوغ را بهتر درک کنند.
«کالین رایشموث»، رفتارشناس حیوانی از دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید: «یکی از مهم‌ترین یافته‌های مطالعه این است که بلوغ و تجربه اهمیت دارند. این فقط آزمونی برای بررسی عملکرد ریتمیک نیست، بلکه بازتابی از رفتار شناختی رونان و توانایی‌اش در یادآوری و بهبود آن در طول زمان است.»
شایان ذکر است که رونان برای مشارکت در این مطالعه پاداش مناسبی دریافت کرد: «وقتی جلسه آزمایش به پایان رسید، از شرکت‌کنندگان انسانی قدردانی و جزئیاتی بیشتر در مورد ماهیت مطالعه به آن‌ها ارائه شد. رونان هم یک اسباب‌بازی پر از ماهی و یخ دریافت کرد.»
تحقیق در مجله «ساینتیفیک ریپورتس» منتشر شده است.
