در حالی‌که سایپا به‌عنوان دومین خودروساز بزرگ کشور باید یکی از پیشران‌های صادرات و ارزآوری در اقتصاد ایران باشد، آمارها نشان می‌دهند که این شرکت بیشتر به واردات وابسته شده تا صادرات. در سال ۱۴۰۳، سایپا بیش از ۱۲ هزار دستگاه خودرو وارد کرده، اما تنها ۱۷۰۰ دستگاه را به بازارهای خارجی صادر کرده است.
به گزارش اکوایران، اگر معیار را صادرات خودروهای کامل بدانیم، این عدد حتی نگران‌کننده‌تر می‌شود؛ چراکه تنها ۵۱۲ دستگاه خودرو کامل صادر شده، در حالی‌که واردات خودرو کامل ۲۳ برابر آن بوده است. از نظر درآمد هم تفاوت فاحشی وجود دارد: سایپا حدود ۱۰۸ هزار میلیارد تومان از فروش داخلی به‌دست آورده، اما درآمد صادراتی‌اش تنها ۴۷۷ میلیارد تومان بوده؛ یعنی چیزی کمتر از نیم درصد از کل فروش.
این وضعیت پرسش‌برانگیز است؛ چرا غولی که باید در خط مقدم بازار جهانی باشد، به واردکننده‌ای پررنگ‌تر از صادرکننده تبدیل شده؟ بخشی از پاسخ را باید در چالش‌هایی مانند کیفیت پایین برخی محصولات صادراتی، نبود هویت و برندینگ بین‌المللی مؤثر، ضعف شبکه توزیع خارجی و همچنین محدودیت‌های سیاسی، تحریم‌ها و موانع تجاری جست‌وجو کرد.
در حالی‌که کشورهایی مانند ترکیه توانسته‌اند در مدت کوتاهی به بازیگران مهم صادرات خودرو در منطقه تبدیل شوند، سایپا همچنان در تلاش است تا جایگاه خود را در بازار بیابد. این شکاف میان ظرفیت بالقوه و عملکرد واقعی، هشداری جدی برای سیاست‌گذاران و مدیران صنعت خودرو ایران است.
نسخه کامل در سایت:
بازار خودرو پس از فرجام مذاکرات ایران و آمریکا
اکوایران: مذاکرات ایران و آمریکا از چند هفته پیش آغاز شده و هرچند هنوز نمی توان درباره نتیجه نهایی آن نظر قطعی داد، اما با توجه به اظهارنظرهای طرفین و همچنین تحلیلگران، به نظر می رسد “توافق” دور یا نزدیک در دسترس است.
