زیرساختهای صنعت نیمههادیها هم برای تولید قطعات چهارگوش بهینهسازی شده و تغییر این سیستم عظیم برای ساخت سنسورهای گرد، میلیاردها دلار هزینه میطلبد و هیچ توجیه اقتصادی ندارد.
و نکتهی نهایی و شاید مهمتر: حتی اگر سنسور گرد میساختیم و عکسهای دایرهای میگرفتیم، درنهایت با آنها چه میکردیم؟ صفحهی تلویزیون، مانیتور کامپیوتر، قاب عکس روی دیوار و حتی صفحهی گوشیتان، همگی مستطیل هستند.
ما برای نمایش، چاپ و ذخیرهسازی محتوای بصری، دنیایی مستطیلی ساختهایم. یک عکس دایرهای روی یک کاغذ مستطیلی، فضای زیادی را هدر میدهد و در یک آلبوم عکس یا گالری آنلاین، بهخوبی کنار دیگر عکسها نمینشیند.
درنهایت، مجبور میشدیم همان عکس دایرهای را برش بزنیم و به یک مستطیل تبدیل کنیم. پس چرا از اول کاری را بکنیم که نتیجهاش هدردادن بخشی از اطلاعات ثبتشده است؟
قاب آشنا: چطور مستطیل بر دید ما حکومت میکند؟
و حالا به بخش نهایی معما میرسیم: چرا مستطیل؟ چه شد که این شکل هندسی ساده، بر تمام جهانِ تصویر فرمانروایی کرد؟
ریشههای این انتخاب به اولین روزهای عکاسی بازمیگردد. پیش از اختراع فیلم، عکاسان تصاویر را روی صفحات شیشهای ثبت میکردند. برشدادن شیشه به شکل مستطیل، بسیار سادهتر و کاربردیتر از هر شکل دیگری بود.
